He recientemente fundado el Parabhairavayoga como parte de la expansión de conocimiento espiritual que tiene lugar con mi inminente gira por India. Acordemente, compuse una escritura corta en Sánscrito llamada ‘Parabhairavayogasaṁsthāpanapracodanam’, la cual contiene los 92 principios básicos de mi yoga.
Parabhairavayoga significa ‘Yoga del Supremo Bhairava’. ¿Quién es Bhairava? Es el Gran Señor que es el propio Ser de todos. También se lo denomina Śiva. Este Śiva no debería ser confundido con el conocido Śiva védico, quien tiene la forma de un asceta viviendo en la montaña Kailāsa, cuyos dos hijos son Gaṇeśa y Kārtikeya, y así sucesivamente. Este Śiva védico es un dios o semidiós, y por lo tanto él no es en absoluto Bhairava. Bhairava es el Śiva tántrico cuyo cuerpo es el universo entero, cuyo corazón es la Luz del Supremo No dualismo, que manifiesta, sostiene y retira al universo mientras que al mismo tiempo oculta y revela la propia naturaleza esencial. Este mismísimo Śiva apareció como Svacchandanātha al comienzo del Satyayuga, para producir los sagrados 92 tantra-s del Shaivismo (64 Bhairavatantra-s, 18 Rudratantra-s y 10 Śivatantra-s), y como Nīlakaṇṭhanātha cuando empezó el actual Kaliyuga, para preservar Sus gloriosas enseñanzas.
Escribí acerca de toda la historia de nuestro amado sistema Trika en Shaivismo no dual de Cachemira – Origen. No obstante, el Parabhairavayoga sólo ‘abraza’ los 64 Bhairavatantra-s pues estos tratan sobre no dualismo absoluto, es decir, unidad absoluta entre el Gran Señor y un individuo.
Mi escritura ahora:
परभैरवयोगसंस्थापनप्रचोदनम्
Parabhairavayogasaṁsthāpanapracodanam
Principios Fundacionales del Parabhairavayoga
- स परमेश्वरः सदैव प्रथमपदे स्थितो नित्यम्॥१॥
Sa parameśvaraḥ sadaiva prathamapade sthito nityam||1||
El Señor Supremo (saḥ parama-īśvaraḥ) (es) siempre (sadā eva) lo que va ‘en primer lugar’ (prathama-pade sthitaḥ) en todo momento (nityam).
El Señor Supremo es siempre lo que va ‘en primer lugar’ en todo momento. - तच्च सज्जीवनरीत्या मूलम्॥२॥
Tacca sajjīvanarītyā mūlam||2||
Ésa (tad ca) (es) la base (mūlam) de la correcta manera de vivir (sat-jīvana-rītyāḥ).
Ésa es la base de la correcta manera de vivir. - मम योगस्य दार्शनिकाधारः श्रीत्रिकम्॥३॥
Mama yogasya dārśanikādhāraḥ śrītrikam||3||
El venerable Trika –también conocido como Shaivismo no dual de Cachemira– (śrī-trikam) (es) la base filosófica (dārśanika-ādhāraḥ) de mi Yoga (mama yogasya).
El venerable Trika (también conocido como Shaivismo no dual de Cachemira) es la base filosófica de mi Yoga. - इह परमार्थं परमशिव इति पारिभाषिकनम्ना ह्वयामि॥४॥
Iha paramārthaṁ paramaśiva iti pāribhāṣikanamnā hvayāmi||4||
Llamo (hvayāmi) a la Suprema Realidad (parama-artham) con el nombre técnico (pāribhāṣika-namnā) ‘Paramaśiva’ –el Śiva Supremo– (parama-śivaḥ iti) aquí (iha).
Llamo a la Suprema Realidad con el nombre técnico ‘Paramaśiva’ (el Śiva Supremo) aquí. - सर्वेषामात्मा परमशिवः॥५॥
Sarveṣāmātmā paramaśivaḥ||5||
Paramaśiva (parama-śivaḥ) (es) el Ser (ātmā) de todos (sarveṣām).
Paramaśiva es el Ser de todos. - स शिवशक्तित्वेन भासमानस्तद्यथाहन्तयाभासते॥६॥
Sa śivaśaktitvena bhāsamānastadyathāhantayābhāsate||6||
Él (saḥ) aparece (bhāsamānaḥ… ābhāsate) como Śiva y Śakti (śivaśaktitvena), a saber (tad-yathā), como Aham (o ‘Yo soy’) (ahantayā).
Él aparece como Śiva y Śakti, a saber, como Aham (o ‘Yo soy’). - शिवोऽत्युत्तमवस्तुतया प्रथमतत्त्वे वसति परमशिवश्च शिवतत्त्वादिषट्त्रिंशतत्त्वपर्यन्तसर्वपदार्थमयः स्थित इति द्वयोः पारिभाषिकविशेषः॥७॥
Śivo’tyuttamavastutayā prathamatattve vasati paramaśivaśca śivatattvādiṣaṭtriṁśatattvaparyantasarvapadārthamayaḥ sthita iti dvayoḥ pāribhāṣikaviśeṣaḥ||7||
La diferencia ‘técnica’ (iti… pāribhāṣika-viśeṣaḥ) entre Śiva y Paramaśiva –lit. entre los dos– (dvayoḥ) (es) que el primero –lit. Śiva– (śivaḥ) reside (vasati) en la primera categoría (prathama-tattve) como la Realidad trascendente (atyuttama-vastutayā), en tanto que (ca) el segundo –lit. Paramaśiva– (parama-śivaḥ) es (sthitaḥ) inmanente (mayaḥ) en todas (sarva) las categorías (pada-artha), desde el Śivatattva (śiva-tattva-ādi) hasta la trigésima sexta (ṣaṭtriṁśa-tattva-paryanta).
La diferencia ‘técnica’ entre Śiva y Paramaśiva es que el primero reside en la primera categoría como la Realidad trascendente, en tanto que el segundo es inmanente en todas las categorías, desde el Śivatattva hasta la trigésima sexta. - परमशिवस्य प्रधानलक्षणं स्वातन्त्र्यम्॥८॥
Paramaśivasya pradhānalakṣaṇaṁ svātantryam||8||
La principal característica (pradhāna-lakṣaṇam) de Paramaśiva (parama-śivasya) (es) Svātantrya –Libertad Absoluta– (svātantryam).
La principal característica de Paramaśiva es Svātantrya (Libertad Absoluta). - स निःशेषस्वतन्त्रः परनिरपेक्षत्वात्॥९॥
Sa niḥśeṣasvatantraḥ paranirapekṣatvāt||9||
Él (saḥ) (es) totalmente Libre (niḥśeṣa-svatantraḥ) pues no depende de otro (para-nirapekṣatvāt).
Él es totalmente Libre pues no depende de otro. - शेषाणां भूतानां तदाश्रयोऽस्ति तेषां वृत्तये॥१०॥
Śeṣāṇāṁ bhūtānāṁ tadāśrayo’sti teṣāṁ vṛttaye||10||
El resto de los seres (śeṣāṇām bhūtānām) dependen de Él (tad-āśrayaḥ asti) para su existencia (teṣām vṛttaye) –p. ej. cuando dicen ‘yo soy humano’, le piden prestado a Él el ‘yo soy’–.
El resto de los seres dependen de Él para su existencia (p. ej. cuando dicen ‘yo soy humano’, le piden prestado a Él el ‘yo soy’). - तत्स्वातन्त्र्यस्यान्यन्नाम शक्तिः॥११॥
Tatsvātantryasyānyannāma śaktiḥ||11||
Otro (anyat) nombre (nāma) para Su Libertad (tad-svātantryasya) (es) Śakti –Su Poder– (śaktiḥ).
Otro nombre para Su Libertad es Śakti (Su Poder). - तच्छक्तेरन्यन्नाम स्पन्दः॥१२॥
Tacchakteranyannāma spandaḥ||12||
Otro (anyat) nombre (nāma) para Su Śakti (tad-śakteḥ) (es) Spanda –la divina Vibración o Pulsación– (spandaḥ).
Otro nombre para Su Śakti es Spanda (la divina Vibración o Pulsación). - सर्वथा समदर्शी महेश्वरस्तस्य न कुत्रापि भेदानुपलब्धित्वात्॥१३॥
Sarvathā samadarśī maheśvarastasya na kutrāpi bhedānupalabdhitvāt||13||
El Gran Señor (mahā-īśvaraḥ) (es) absolutamente (sarvathā) imparcial (samadarśī) al no ver Él (tasya… anupalabdhitvāt) ninguna diferencia (bheda) en ninguna parte (na kutra api).
El Gran Señor es absolutamente imparcial al no ver Él ninguna diferencia en ninguna parte. - तस्य न धर्मवंशस्थित्यादिविशेषो विद्यते सर्वत्र नित्यकालमेकरूपात्मत्वात्॥१४॥
Tasya na dharmavaṁśasthityādiviśeṣo vidyate sarvatra nityakālamekarūpātmatvāt||14||
Para Él (tasya) no hay ninguna (na… vidyate) diferencia (viśeṣaḥ) de credo (dharma), raza (vaṁśa), estatus social (sthiti) y así sucesivamente (ādi), porque Él es el mismo Ser (tasya… ekarūpa-ātmatvāt) en todo tiempo y lugar (sarvatra nityakālam).
Para Él no hay ninguna diferencia de credo, raza, estatus social y así sucesivamente, porque Él es el mismo Ser en todo tiempo y lugar. - परभैरवयोगे स्वतन्निसर्गैकत्वस्योपलब्धिरुत्तमार्थः॥१५॥
Parabhairavayoge svatannisargaikatvasyopalabdhiruttamārthaḥ||15||
En Parabhairavayoga (parabhairavayoge), la Meta (arthaḥ) final (uttama) (es) darse cuenta (upalabdhiḥ) de la propia unidad inherente con Él (sva-tad-nisarga-ekatvasya).
En Parabhairavayoga, la Meta final (es) darse cuenta de la propia unidad inherente con Él. - तदुपलब्धिः केवलं तदनुग्रहेणैवागन्तुं शक्यते॥१६॥
Tadupalabdhiḥ kevalaṁ tadanugraheṇaivāgantuṁ śakyate||16||
Ese darse cuenta (tad-upalabdhiḥ) puede sólo venir (kevalam… āgantum śakyate) a través de Su dispensación –también denominada ‘Śaktipāta’ o ‘Descenso de Poder’– (tad-anugraheṇa eva).
Ese darse cuenta puede sólo venir a través de Su dispensación (también denominada ‘Śaktipāta’ o ‘Descenso de Poder’). - न कश्चिदभ्यासो जनाय तदुपलब्धिं दातुं कल्पोऽभ्यासिनोऽसमर्थत्वात्॥१७॥
Na kaścidabhyāso janāya tadupalabdhiṁ dātuṁ kalpo’bhyāsino’samarthatvāt||17||
Ninguna (na kaścid) práctica espiritual (abhyāsaḥ) es efectiva (kalpaḥ) con relación a darle (dātum) ese darse cuenta (tad-upalabdhim) a una persona (janāya), porque el que practica es ‘asamartha’ o incapacitado (abhyāsinaḥ asamarthatvāt).
Ninguna práctica espiritual es efectiva con relación a darle ese darse cuenta a una persona, porque el que practica es ‘asamartha’ o incapacitado. - कस्मिंश्चिच्छिष्यानां व्यापारायाभ्यासः केवलम्॥१८॥
Kasmiṁścicchiṣyānāṁ vyāpārāyābhyāsaḥ kevalam||18||
La(s) práctica(s) espiritual(es) (abhyāsaḥ) sirven únicamente al propósito de mantener a los discípulos ocupados (śiṣyānāṁ vyāpārāya… kevalam) con algo (kasmin-cid).
Las prácticas espirituales sirven únicamente al propósito de mantener a los discípulos ocupados con algo. - स्वस्थानप्रत्यावृत्त्यभिधेयस्य तीव्रप्रसरस्य सहनाय शान्तिकरवदप्यभ्यासः॥१९॥
Svasthānapratyāvṛttyabhidheyasya tīvraprasarasya sahanāya śāntikaravadapyabhyāsaḥ||19||
La(s) práctica(s) espiritual(es) (abhyāsaḥ) actúan también como sedantes (śāntikara-vat api) para tolerar (sahanāya) el intenso proceso (tīvra-prasarasya) de ‘regreso a Casa’ –o sea, darse cuenta de la propia identidad (svasthāna-pratyāvṛtti-abhidheyasya).
Las prácticas espirituales actúan también como sedantes para tolerar el intenso proceso de ‘regreso a Casa’ (o sea, darse cuenta de la propia identidad). - न प्रत्यर्थिभूतं किञ्चिदेवंविधाया उपलब्धेस्तस्य सङ्कोचबुभूषावर्जम्॥२०॥
Na pratyarthibhūtaṁ kiñcidevaṁvidhāyā upalabdhestasya saṅkocabubhūṣāvarjam||20||
No hay ningún obstáculo (na pratyarthi-bhūtam kiñcid) para tal acto de darse cuenta (evaṁvidhāyāḥ upalabdheḥ) excepto (varjam) Su (tasya) voluntad de continuar existiendo (bubhūṣā) en limitación (saṅkoca).
No hay ningún obstáculo para tal acto de darse cuenta excepto Su voluntad de continuar existiendo en limitación. - न मायाप्रकृत्यहङ्कारादयः प्रत्यर्थिभूतास्तदभेदोपलब्धेः कदाचन तस्यापि सर्वविघ्नभूतत्वात्॥२१॥
Na māyāprakṛtyahaṅkārādayaḥ pratyarthibhūtāstadabhedopalabdheḥ kadācana tasyāpi sarvavighnabhūtatvāt||21||
Māyā, Prakṛti, ego, etc. (māyā-prakṛti-ahaṅkāra-ādayaḥ) no son nunca obstáculos (na… pratyarthi-bhūtāḥ… kadācana) para el acto de darse cuenta de la unidad con Él (tad-abheda-upalabdheḥ), porque Él es todos los obstáculos (tasya… sarva-vighna-bhūtatvāt) también (api).
Māyā, Prakṛti, ego, etc. no son nunca obstáculos para el acto de darse cuenta de la unidad con Él, porque Él es todos los obstáculos también. - द्वयं तद्विलासोऽद्वयमेव च तत्त्वम्॥२२॥
Dvayaṁ tadvilāso’dvayameva ca tattvam||22||
El dualismo (dvayam) (es) Su Juego (tad-vilāsaḥ), en tanto que (ca) el no dualismo (advayam eva) (es) la Verdad (tattvam).
El dualismo es Su Juego, en tanto que el no dualismo es la Verdad. - महेश्वर आं वा मा वेति भावेन न मन्यतेऽपि तु आं च मा चेति॥२३॥
Maheśvara āṁ vā mā veti bhāvena na manyate’pi tu āṁ ca mā ceti||23||
El Gran Señor (mahā-īśvaraḥ) no piensa (na manyate) en términos de (bhāvena) ‘sí o no’ (ām vā mā vā iti) sino (api tu) (en términos de) ‘sí y no’ (ām ca mā ca iti).
El Gran Señor no piensa en términos de ‘sí o no’ sino en términos de ‘sí y no’. - परभैरवयोग आत्मोपलब्धिर्मुक्तिसमानार्था बन्धान्मोक्षप्राप्तौ॥२४॥
Parabhairavayoga ātmopalabdhirmuktisamānārthā bandhānmokṣaprāptau||24||
Darse cuenta del Ser (ātma-upalabdhiḥ) en Parabhairavayoga (parabhairavayoge) (es) sinónimo de (samānārthā) Liberación (mukti), en el sentido de obtener libertad (mokṣa-prāptau) de la esclavitud (bandhāt).
Darse cuenta del Ser en Parabhairavayoga es sinónimo de Liberación, en el sentido de obtener libertad de la esclavitud. - बन्धो भवति यदा स एवमिच्छति॥२५॥
Bandho bhavati yadā sa evamicchati||25||
La esclavitud (bandhaḥ) ocurre (bhavati) cuando (yadā) Él (saḥ) así (evam) lo desea (icchati).
La esclavitud ocurre cuando Él así lo desea. - मुक्तिर्वर्तते यदा स एवमिच्छति॥२६॥
Muktirvartate yadā sa evamicchati||26||
La Liberación –ausencia de esclavitud– (muktiḥ) sucede (vartate) cuando (yadā) Él (saḥ) así (evam) lo desea (icchati).
La Liberación (ausencia de esclavitud) sucede cuando Él así lo desea. - सर्वात्मनां महेश्वराशेषैक्यभूतत्वान्नानात्मवादः प्रत्यादिष्टः॥२७॥
Sarvātmanāṁ maheśvarāśeṣaikyabhāvatvānnānātmavādaḥ pratyādiṣṭaḥ||27||
La teoría (vādaḥ) de los múltiples seres (nānā-ātma) es rechazada (pratyādiṣṭaḥ) pues todos los seres son completamente uno (sarva-ātmanām… aśeṣa-aikya-bhāvatvāt) con el Gran Señor (mahā-īśvara).
La teoría de los múltiples seres es rechazada pues todos los seres son completamente uno con el Gran Señor. - बन्धान्मोक्षः प्राप्तुं शक्यते यतः स्वयं मुक्त एव॥२८॥
Bandhānmokṣaḥ prāptuṁ śakyate yataḥ svayaṁ mukta eva||28||
La Liberación (mokṣaḥ) de la esclavitud (bandhāt) puede conseguirse (prāptum śakyate) porque (yatas) uno mismo (svayam) ya (está) (eva) liberado (muktaḥ).
La Liberación de la esclavitud puede conseguirse porque uno mismo ya está liberado. - यदि स्वयमधुना मुक्तो न स्यात्स मुक्तिं यातुं न शक्नुयाद्यतस्तां लब्ध्वा स पुनस्तद्वियुक्तो भवेत्॥२९॥
Yadi svayamadhunā mukto na syātsa muktiṁ yātuṁ na śaknuyādyatastāṁ labdhvā sa punastadviyukto bhavet||29||
Si (yadi) uno (svayam) no estuviese (na syāt) liberado (muktaḥ) ahora (adhunā), no podría (saḥ… na śaknuyāt) alcanzar (yātum) Liberación (muktim), porque (yatas) después de alcanzarla (tām labdhvā) podría perderla (saḥ… tad-viyuktaḥ bhavet) otra vez (punar).
Si uno no estuviese liberado ahora, no podría alcanzar Liberación, porque después de alcanzarla podría perderla otra vez. - तस्मान्मुक्तिः सर्वाक्रान्ता च लभ्यार्था तथा॥३०॥
Tasmānmuktiḥ sarvākrāntā ca labhyārthā tathā||30||
Por consiguiente (tasmāt), la Liberación (muktiḥ) es la posesión de todos (sarva-ākrāntā) así como también (ca… tathā) la Meta a lograrse (labhya-arthā).
Por consiguiente, la Liberación es la posesión de todos así como también la Meta a lograrse. - अभीक्ष्णप्रश्नापेक्षया किंकर्तव्यता विशिष्टदशायां विशिष्टदेश इत्यादि सदा समानोत्तरं परमशिवानुग्रहेण परमशिवाभेदसाक्षात्कार इति॥३१॥
Abhīkṣṇapraśnāpekṣayā kiṁkartavyatā viśiṣṭadaśāyāṁ viśiṣṭadeśa ityādi sadā samānottaraṁ paramaśivānugraheṇa paramaśivābhedasākṣātkāra iti||31||
Con referencia a (apekṣayā) la frecuente (abhīkṣṇa) pregunta (praśna) (acerca de) ‘qué hacer (kiṁkartavyatā) bajo ciertas circunstancias (viśiṣṭa-daśāyām), en un cierto lugar (viśiṣṭa-deśe) y así sucesivamente (iti-ādi)‘, la respuesta es siempre la misma (sadā samāna-uttaram): ‘Darse cuenta (sākṣātkāraḥ) mediante la Gracia de Paramaśiva (parama-śiva-anugraheṇa) de que uno es Paramaśiva (parama-śiva-abheda… iti)‘.
Con referencia a la frecuente pregunta acerca de ‘qué hacer bajo ciertas circunstancias, en un cierto lugar y así sucesivamente’, la respuesta es siempre la misma: ‘Darse cuenta mediante la Gracia de Paramaśiva de que uno es Paramaśiva’. - मुक्तिमुद्दिश्य यावज्जीवेनाप्रधानाः सर्वान्यनिष्पत्तयो यतोऽशीर्षकदेहवन्मुक्तिहीनं जीवितम्॥३२॥
Muktimuddiśya yāvajjīvenāpradhānāḥ sarvānyaniṣpattayo yato’śīrṣakadehavanmuktihīnaṁ jīvitam||32||
Todos los otros logros (sarva-anya-niṣpattayaḥ) en la vida (yāvat-jīvena) son secundarios (apradhānāḥ) con respecto a (uddiśya) la Liberación (muktim), pues (yatas) una vida (jīvitam) sin Liberación (mukti-hīnam) (es) como (vat) un cuerpo sin la cabeza (aśīrṣakadeha).
Todos los otros logros en la vida son secundarios con respecto a la Liberación, pues una vida sin Liberación es como un cuerpo sin la cabeza. - मुक्तेः परमशेषेण सार्थं जीवितम्॥३३॥
Mukteḥ paramaśeṣeṇa sārthaṁ jīvitam||33||
La vida (jīvitam) tiene pleno sentido (aśeṣeṇa sārtham) después de (param) la Liberación (mukteḥ).
La vida tiene pleno sentido después de la Liberación. - परमशिवदृष्ट्या यज्जीवितसञ्ज्ञं तद्विलासस्तेनैकत्वमुपलब्धुमसमर्थस्य नरस्य दृष्ट्या च यत्किञ्चित्तत्॥३४॥
Paramaśivadṛṣṭyā yajjīvitasañjñaṁ tadvilāsastenaikatvamupalabdhumasamarthasya narasya dṛṣṭyā ca yatkiñcittat||34||
Lo que (yad… tad) se denomina (sañjñam) vida (jīvita) (es) un Juego (vilāsaḥ) desde el punto de vista de Paramaśiva (parama-śiva-dṛṣṭyā) y (ca) cualquier otra cosa (yad kiñcid tad) desde el punto de vista (dṛṣṭyā) de un individuo limitado (narasya) que no puede (asamarthasya) darse cuenta de (upalabdhum) (su) unidad (ekatvam) con Él (tena).
Lo que se denomina vida es un Juego desde el punto de vista de Paramaśiva y cualquier otra cosa desde el punto de vista de un individuo limitado que no puede darse cuenta de su unidad con Él. - अयं महेश्वरस्तद्गाम्भीर्यादुन्मज्ज्य स्वेच्छया तत्प्रकाशं त्यजति-निषेधयति सङ्कोचं च स्वीकरोति॥३५॥
Ayaṁ maheśvarastadgāmbhīryādunmajjya svecchayā tatprakāśaṁ tyajati-niṣedhayati saṅkocaṁ ca svīkaroti||35||
Este (ayam) Gran Señor (mahā-īśvaraḥ), saliendo (unmajjya) desde Sus profundidades (tad-gāmbhīryāt), voluntariamente (sva-icchayā) renuncia/niega (tyajati-niṣedhayati) a su Luz (tad-prakāśam) y (ca) acepta (svīkaroti) limitación (saṅkocam).
Este Gran Señor, saliendo desde Sus profundidades, voluntariamente renuncia/niega a Su Luz y acepta limitación. - तत्प्रकाशत्यागः-निषेधो नरस्य निजाशुद्धिरूपाणवमलनामधेयः॥३६॥
Tatprakāśatyāgaḥ-niṣedho narasya nijāśuddhirūpāṇavamalanāmadheyaḥ||36||
El acto de renunciar/negar (tyāgaḥ-niṣedhaḥ) a Su (tad) Luz (prakāśa) se denomina (nāmadheyaḥ) Āṇavamala (āṇava-mala) o (rūpa) la impureza primordial (nija-aśuddhiḥ) de un individuo limitado (narasya).
El acto de renunciar/negar a Su Luz se denomina Āṇavamala o la impureza primordial de un individuo limitado. - एतन्निषेधजन्य उद्भूतान्धकारो मायाख्यः॥३७॥
Etanniṣedhajanya udbhūtāndhakāro māyākhyaḥ||37||
La resultante (udbhūta) oscuridad (andhakāraḥ) que se produce (janyaḥ) por medio de esta negación (etad-niṣedha) se conoce como (ākhyaḥ) Māyā (māyā).
La resultante oscuridad que se produce por medio de esta negación se conoce como Māyā. - निःशेषवास्तवीयं माया सा हि स्वस्य शक्तेरवभासमात्रा॥३८॥
Niḥśeṣavāstavīyaṁ māyā sā hi svasya śakteravabhāsamātrā||38||
Esta (iyam) Māyā (māyā) (es) totalmente ‘real’ (niḥśeṣa-vāstavī) porque (hi) ella (sā) (es) solamente (mātrā) una manifestación (avabhāsa) de Su propia Śakti o Poder (svasya śakteḥ).
Esta Māyā es totalmente ‘real’ porque ella es solamente una manifestación de Su propia Śakti o Poder. - समासेन परभैरवयोगे न किञ्चिन्मोहात्मकविश्वं विद्यतेऽस्य विश्वस्याशेषतात्त्विकरूपतच्छक्त्युत्थितत्वात्॥३९॥
Samāsena parabhairavayoge na kiñcinmohātmakaviśvaṁ vidyate’sya viśvasyāśeṣatāttvikarūpatacchaktyutthitatvāt||39||
En definitiva (samāsena), no existe ningún (na kiñcid… vidyate) universo ilusorio (moha-ātmaka-viśvam) en Parabhairavayoga (parabhairavayoge), pues este universo ha aparecido (asya viśvasya… utthitatvāt) desde Su Śakti (tad-śakti), la cual es (rūpa) totalmente (aśeṣa) Real (tāttvika).
En definitiva, no existe ningún universo ilusorio en Parabhairavayoga, pues este universo ha aparecido desde Su Śakti, la cual es totalmente Real. - यत्स स्वेच्छया तत्प्रकाशं त्यजति-निषेधयति तत्स स्वयं पुनः स्वप्रकाशं स्वीकरिष्यति॥४०॥
Yatsa svecchayā tatprakāśaṁ tyajati-niṣedhayati tatsa svayaṁ punaḥ svaprakāśaṁ svīkariṣyati||40||
Puesto que (yad) Él (saḥ), por Su propia Voluntad (sva-icchayā), renuncia/niega (tyajati-niṣedhayati) a Su Luz (tad-prakāśam), es Él quien (tad saḥ svayam) aceptará (svīkariṣyati) Su Luz (sva-prakāśam) nuevamente (punar).
Puesto que Él, por Su propia Voluntad, renuncia/niega a Su Luz, es Él quien aceptará Su Luz nuevamente. - स्वप्रकाशे पुनस्तत्स्वीकृत एतन् मुक्तिरात्मोपलब्धिर्वा नाम॥४१॥
Svaprakāśe punastatsvīkṛta etan muktirātmopalabdhirvā nāma||41||
Cuando Él acepta Su Luz otra vez (sva-prakāśe punar tad-svīkṛte), a esto (etad) se lo conoce como (nāma) Liberación (muktiḥ) o (vā) darse cuenta del Ser (ātma-upalabdhiḥ).
Cuando Él acepta Su Luz otra vez, a esto se lo conoce como Liberación o darse cuenta del Ser. - एतत्समाप्त्यां न कश्चिन्नरकृतः प्रयत्नः कल्पो यतो नरो मायानन्तरमाविर्भूतकॢप्तिर्भवति॥४२॥
Etatsamāptyāṁ na kaścinnarakṛtaḥ prayatnaḥ kalpo yato naro māyānantaramāvirbhūtakḷptirbhavati||42||
Ningún (na kaścid) esfuerzo (prayatnaḥ) realizado (kṛtaḥ) por un individuo limitado (nara) puede cumplir esto (etad-samāptyām… kalpaḥ), porque (yatas) el individuo limitado (naraḥ) es (bhavati) una invención (kḷptiḥ) que fue manifestada (āvirbhūta) después de (anantaram) Māyā (māyā).
Ningún esfuerzo realizado por un individuo limitado puede cumplir esto, porque el individuo limitado es una invención que fue manifestada después de Māyā. - अत एव वशो मायायाः सततमयं नरः॥४३॥
Ata eva vaśo māyāyāḥ satatamayaṁ naraḥ||43||
Consecuentemente (atas eva), este (ayam) individuo limitado (naraḥ) (está) constantemente (satatam) bajo el dominio (vaśaḥ) de Māyā (māyāyāḥ).
Consecuentemente, este individuo limitado está constantemente bajo el dominio de Māyā. - तस्मात्परभैरवयोगोत्तमार्थलाभे सर्वदाकल्पो नरस्तस्य स्वप्रकाशनिषेधप्रसरोपफलत्वात्॥४४॥
Tasmātparabhairavayogottamārthalābhe sarvadākalpo narastasya svaprakāśaniṣedhaprasaropaphalatvāt||44||
Así (tasmāt), el individuo limitado (naraḥ) es siempre incapaz (sarvadā akalpaḥ) de alcanzar (lābhe) la Meta final (uttama-artha) del Parabhairavayoga (parabhairavayoga), pues él es un subproducto (tasya… upaphalatvāt) del proceso (prasara) de negación (niṣedha) de Su (sva) Luz (prakāśa).
Así, el individuo limitado es siempre incapaz de alcanzar la Meta final del Parabhairavayoga, pues él es un subproducto del proceso de negación de Su Luz. - यच्च स सन् निषिद्धतत्प्रकाशे विषये तत्स एवान्धकारसङ्कुल उच्यते॥४५॥
Yacca sa san niṣiddhatatprakāśe viṣaye tatsa evāndhakārasaṅkula ucyate||45||
Y (ca) puesto que (yad) él (saḥ) está existiendo (san) en el reino (viṣaye) donde Su Luz ha sido negada (niṣiddha-tad-prakāśe), se dice que él es (tad saḥ eva… ucyate) alguien que está lleno de (saṅkulaḥ) oscuridad (andhakāra).
Y puesto que él está existiendo en el reino donde Su Luz ha sido negada, se dice que él es alguien que está lleno de oscuridad. - प्रकाशं विवरितुमसमर्थं तिमिरं प्रत्युत प्रकाशस्तिमिरं विवृणोति॥४६॥
Prakāśaṁ vivaritumasamarthaṁ timiraṁ pratyuta prakāśastimiraṁ vivṛṇoti||46||
La oscuridad (timiram) no puede (asamartham) revelar (vivaritum) la Luz (prakāśam), sino al contrario (pratyuta), la Luz (prakāśaḥ) revela (vivṛṇoti) la oscuridad (timiram).
La oscuridad no puede revelar la Luz, sino al contrario, la Luz revela la oscuridad. - नर एतत्सुगमतत्त्वार्थग्रहणं केवलं तद्दिव्यप्रसादतः सम्भाव्यम्॥४७॥
Nara etatsugamatattvārthagrahaṇaṁ kevalaṁ taddivyaprasādataḥ sambhāvyam||47||
El comprender (grahaṇam) esta (etad) sencilla (sugama) verdad (tattvārtha) sobre el individuo limitado (nare) es únicamente posible (kevalam… sambhāvyam) mediante Su divino favor (tad-divya-prasādataḥ).
El comprender esta sencilla verdad sobre el individuo limitado es únicamente posible mediante Su divino favor. - बुद्धिकल्पनामात्रेणैव जनमागन्तुमनलमेतद्ग्रहणम्॥४८॥
Buddhikalpanāmātreṇaiva janamāgantumanalametadgrahaṇam||48||
Esta (etad) comprensión (grahaṇam) no puede (analam) venirle (āgantum) a una persona (janam) por medio de mera (mātreṇa eva) especulación (kalpanā) intelectual (buddhi).
Esta comprensión no puede venirle a una persona por medio de mera especulación intelectual. - योग्यतर्कार्थे बौद्धाज्ञानं विनाशयितव्यम्॥४९॥
Yogyatarkārthe bauddhājñānaṁ vināśayitavyam||49||
Para razonar adecuadamente (yogya-tarka-arthe), bauddhājñāna o ignorancia intelectual (bauddha-ajñānam) debe ser disuelta (vināśayitavyam).
Para razonar adecuadamente, bauddhājñāna o ignorancia intelectual debe ser disuelta. - बौद्धाज्ञानं देहप्राणादावात्ममानित्वम्॥५०॥
Bauddhājñānaṁ dehaprāṇādāvātmamānitvam||50||
Bauddhājñāna (bauddha-ajñānam) (es) considerar (mānitvam) que cuerpo físico, energía vital, etc. (deha-prāṇa-ādau) son uno mismo (ātma).
Bauddhājñāna es considerar que cuerpo físico, energía vital, etc. son uno mismo. - बौद्धाज्ञानोच्छेदस्तु न पर्याप्तः पौरुषाज्ञानसञ्ज्ञस्य द्वितीयाज्ञानप्रकारस्य सन्निधेर्हेतोः॥५१॥
Bauddhājñānocchedastu na paryāptaḥ pauruṣājñānasañjñasya dvitīyājñānaprakārasya sannidherhetoḥ||51||
Pero (tu) el quite (ucchedaḥ) de bauddhājñāna (bauddha-ajñāna) no es (na) suficiente (paryāptaḥ), a causa de (hetoḥ) la presencia (sannidheḥ) del segundo tipo de ignorancia (dvitīya-ajñāna-prakārasya) llamado (sañjñasya) pauruṣājñāna o ignorancia acerca del Ser (pauruṣa-ajñāna).
Pero el quite de bauddhājñāna no es suficiente, a causa de la presencia del segundo tipo de ignorancia llamado pauruṣājñāna o ignorancia acerca del Ser. - पौरुषाज्ञानमात्मनि बद्धजनात्मकनरमानित्वम्॥५२॥
Pauruṣājñānamātmani baddhajanātmakanaramānitvam||52||
Pauruṣājñāna (pauruṣa-ajñānam) (es) considerar (mānitvam) que el Ser –uno mismo– (ātmani) es un individuo limitado (nara), es decir, una persona en esclavitud (baddha-jana-ātmaka).
Pauruṣājñāna es considerar que el Ser (uno mismo) es un individuo limitado, es decir, una persona en esclavitud. - पौरुषाज्ञानं मानुषगुरुणा वा शिवेनैव वा कृताद्दीक्षाया उच्छिन्नम्॥५३॥
Pauruṣājñānaṁ mānuṣaguruṇā vā śivenaiva vā kṛtāddīkṣāyā ucchinnam||53||
Al pauruṣājñāna (pauruṣa-ajñānam) lo quita (ucchinnam) la iniciación (dīkṣāyāḥ) llevada a cabo (kṛtāt) por el Guru humano (mānuṣa-guruṇā) o (vā… vā) por Śiva Mismo (śivena eva).
Al pauruṣājñāna lo quita la iniciación llevada a cabo por el Guru humano o por Śiva Mismo. - बौद्धाज्ञानं शिवशास्त्राध्ययनत उच्छिन्नं न चान्यथा॥५४॥
Bauddhājñānaṁ śivaśāstrādhyayanata ucchinnaṁ na cānyathā||54||
Al bauddhājñāna (bauddha-ajñānam) lo quita (ucchinnam) el estudio (adhyayanataḥ) de escrituras (śāstra) de Śiva (śiva) y (ca) no (na) (puede quitarse) de otro modo (anyathā).
Al bauddhājñāna lo quita el estudio de escrituras de Śiva, y no (puede quitarse) de otro modo. - द्विधाकाराज्ञानसमुच्छेदं विना स्वमुक्तिलाभोऽपूर्णः॥५५॥
Dvidhākārājñānasamucchedaṁ vinā svamuktilābho’pūrṇaḥ||55||
Sin (vinā) el quite completo (samucchedam) de ambas clases (dvidhākāra) de ignorancia (ajñāna), el propio (sva) logro (lābhaḥ) de Liberación (mukti) no es perfecto (apūrṇaḥ).
Sin el quite completo de ambas clases de ignorancia, el propio logro de Liberación no es perfecto. - दीक्षा च शिवशास्त्राध्ययनं च तस्यानुग्रहप्रदानकृत्यं भवतो यतस्तस्य प्रसादं विना न केनापि तद्बृहत्कार्यं कर्तुं शक्यते॥५६॥
Dīkṣā ca śivaśāstrādhyayanaṁ ca tasyānugrahapradānakṛtyaṁ bhavato yatastasya prasādaṁ vinā na kenāpi tadbṛhatkāryaṁ kartuṁ śakyate||56||
Tanto la iniciación como (dīkṣā ca… ca) el estudiar (adhyayanam) escrituras (śāstra) de Śiva (śiva) son (bhavataḥ) Su (tasya) acto (kṛtyam) de otorgamiento de Gracia (anugraha-pradāna), ya que (yatas) nadie puede cumplir con (na kena api… kartum śakyate) esa gigantesca tarea (tad-bṛhat-kāryam) sin (vinā) Su (tasya) favor (prasādam).
Tanto la iniciación como el estudiar escrituras de Śiva son Su acto de otorgamiento de Gracia, ya que nadie puede cumplir con esa gigantesca tarea sin Su favor. - मानुषगुरुः साक्षाच्छिव एव शास्त्रेषु पुनः शिवतुल्य इति स उक्तः स्थूलदेहसन्निधेः॥५७॥
Mānuṣaguruḥ sākṣācchiva eva śāstreṣu punaḥ śivatulya iti sa uktaḥ sthūladehasannidheḥ||57||
El Guru humano (mānuṣa-guruḥ) (es) Śiva Mismo (śivaḥ eva) en persona (sākṣāt), pero (punar) en las escrituras (śāstreṣu) se menciona que es (saḥ uktaḥ) ‘exactamente como (tulyaḥ) Śiva (śiva… iti)‘ a causa de la presencia (sannidheḥ) del cuerpo físico (sthūla-deha).
El Guru humano es Śiva Mismo en persona, pero en las escrituras se menciona que es ‘exactamente como Śiva’ a causa de la presencia del cuerpo físico. - परभैरवयोगे गुर्वाज्ञानुवर्तनं सिद्धिकारि॥५८॥
Parabhairavayoge gurvājñānuvartanaṁ siddhikāri||58||
La obediencia (anuvartanam) a los mandatos del Guru (guru-ājñā) (es) la clave para el éxito (siddhi-kāri) en Parabhairavayoga (parabhairavayoge).
La obediencia a los mandatos del Guru es la clave para el éxito en Parabhairavayoga. - परभैरवयोगे गुरोरात्मनि विलीनस्वात्मत्वरूपस्तद्यथा गुरुणैकत्वसमासादनात्मकः शिष्यार्थः॥५९॥
Parabhairavayoge gurorātmani vilīnasvātmatvarūpastadyathā guruṇaikatvasamāsādanātmakaḥ śiṣyārthaḥ||59||
La meta (arthaḥ) de un discípulo (śiṣya) en Parabhairavayoga (parabhairavayoge) consiste en (rūpaḥ) fundir su ser (vilīna-sva-ātmatva) en el Ser (ātmani) del Guru (guroḥ), en suma (tad yathā), consiste en (ātmakaḥ) volverse uno (ekatva-samāsādana) con el Guru (guruṇā).
La meta de un discípulo en Parabhairavayoga consiste en fundir su ser en el Ser del Guru, en suma, consiste en volverse uno con el Guru. - यत्तस्य सङ्कोचस्वीकारात्प्रादुर्भूतं तत् सकलाज्ञानतिमिरं परमशिवात्मगुरुणास्य संयोगस्य प्रभोच्छिनत्ति॥६०॥
Yattasya saṅkocasvīkārātprādurbhūtaṁ tat sakalājñānatimiraṁ paramaśivātmaguruṇāsya saṁyogasya prabhocchinatti||60||
La Luz (prabhā) de esta unión (asya saṁyogasya) con el Guru, con Paramaśiva (parama-śiva-ātma-guruṇā), quita (ucchinatti) toda la oscuridad de la ignorancia (tad sakala-ajñāna-timiram), la cual (yad) apareció (prādurbhūtam) debido a que Él aceptó (tasya… svīkārāt) limitación (saṅkoca).
La Luz de esta unión con el Guru, con Paramaśiva, quita toda la oscuridad de la ignorancia, la cual apareció debido a que Él aceptó limitación. - भूयश्चाप्ययं संयोगस्तदनुग्रहेण संसिद्धः॥६१॥
Bhūyaścāpyayaṁ saṁyogastadanugraheṇa saṁsiddhaḥ||61||
Una vez más (bhūyas ca api), esta (ayam) unión (saṁyogaḥ) se cumple completamente (saṁsiddhaḥ) mediante Su Gracia (tad-anugraheṇa).
Una vez más, esta unión se cumple completamente mediante Su Gracia. - यो बौद्धपौरुषाज्ञानयोरामिषतां यातो नरः स स्वगुरोरात्मनि विलीनस्वशिष्यात्मत्वरूपकार्यस्य सम्पादनेऽसमर्थवन्मन्यते॥६२॥
Yo bauddhapauruṣājñānayorāmiṣatāṁ yāto naraḥ sa svagurorātmani vilīnasvaśiṣyātmatvarūpakāryasya sampādane’samarthavanmanyate||62||
Al individuo limitado (naraḥ) que (yaḥ) ha caído presa (āmiṣatām yātaḥ) de bauddhājñāna y pauruṣājñāna (bauddha-pauruṣa-ajñānayoḥ) se lo considera (saḥ… manyate) ‘asamartha’ –incapacitado– (asamartha-vat) con relación a cumplir (sampādane) la tarea (kāryasya) de fundir su ser de ‘discípulo’ (vilīna-sva-śiṣya-ātmatva-rūpa) en el Ser (ātmani) de su Guru (sva-guroḥ).
Al individuo limitado que ha caído presa de bauddhājñāna y pauruṣājñāna se lo considera ‘asamartha’ (incapacitado) con relación a cumplir tal tarea de fundir su ser de ‘discípulo’ en el Ser de su Guru. - स तद्विभवरूपप्रकाशनिषेधादाविर्भूतान्निजाशुद्धेरसमर्थोऽस्ति॥६३॥
Sa tadvibhavarūpaprakāśaniṣedhādāvirbhūtānnijāśuddherasamartho’sti||63||
Está (saḥ… asti) incapacitado (asamarthaḥ) a causa de su propia impureza (nija-aśuddheḥ) que apareció (āvirbhūtāt) debido a que Él negó (tad… niṣedhāt) Su propia (tad) Luz (prakāśa), Su propia (tad) Gloria (vibhava-rūpa).
Está incapacitado a causa de su propia impureza que apareció debido a que Él negó Su propia Luz, Su propia Gloria. - एतदसमर्थत्वसामर्थ्याच्च नरः परमार्थस्वभावपूर्णज्ञानेन रहितः॥६४॥
Etadasamarthatvasāmarthyācca naraḥ paramārthasvabhāvapūrṇajñānena rahitaḥ||64||
Como resultado de (sāmarthyāt ca) esta (etad) incapacidad (asamarthatva), un individuo limitado (naraḥ) carece de (rahitaḥ) conocimiento perfecto (pūrṇa-jñānena) sobre la naturaleza (sva-bhāva) de la Realidad Suprema (parama-artha).
Como resultado de esta incapacidad, un individuo limitado carece de conocimiento perfecto sobre la naturaleza de la Realidad Suprema. - तस्य बन्धनस्थितिः स्वप्रयत्नैस्तेनोच्छेत्तुं न सर्वथा शक्यते सा तत्प्रसादत उच्छिन्नैव॥६५॥
Tasya bandhanasthitiḥ svaprayatnaistenocchettuṁ na sarvathā śakyate sā tatprasādata ucchinnaiva||65||
Su (tasya) estado (sthitiḥ) de esclavitud (bandhana) no puede ser quitado (ucchettum na… śakyate) por él mismo (tena) a través de sus propios esfuerzos (sva-prayatnaiḥ) de ninguna manera posible (na sarvathā); sólo se quita (sā… ucchinnā eva) mediante Su favor (tad-prasādataḥ).
Su estado de esclavitud no puede ser quitado por él mismo a través de sus propios esfuerzos de ninguna manera posible; sólo se quita mediante Su favor. - यावत्परमशिवस्य दिव्यविलासौ मुक्तिबन्धौ तावन्नरस्य सततौ पीडाप्रभवौ तावेव॥६६॥
Yāvatparamaśivasya divyavilāsau muktibandhau tāvannarasya satatau pīḍāprabhavau tāveva||66||
Mientras que (yāvat) esclavitud y Liberación (mukti-bandhau) son un Juego divino (divya-vilāsau) en el caso de Paramaśiva (parama-śivasya), ellos (tāvat… tau eva) (son) una constante (satatau) fuente (prabhavau) de sufrimiento (pīḍā) en el caso del individuo limitado (narasya).
Mientras que esclavitud y Liberación son un Juego divino en el caso de Paramaśiva, ellos son una constante fuente de sufrimiento en el caso del individuo limitado. - नरस्य यावज्जीवं कृच्छ्राणि सर्वाणि स्वबन्धमूलानि न चान्ये वस्तुनि॥६७॥
Narasya yāvajjīvaṁ kṛcchrāṇi sarvāṇi svabandhamūlāni na cānye vastuni||67||
Todos (sarvāṇi) los problemas (kṛcchrāṇi) que un individuo limitado tiene (narasya) durante su vida (yāvat-jīvam) están enraizados en su esclavitud (sva-bandha-mūlāni) y (ca) no (na) en otra cosa (anye vastuni).
Todos los problemas que un individuo limitado tiene durante su vida están enraizados en su esclavitud y no en otra cosa. - तस्मिन्सततमवधानं दातुमसामर्थ्याभिप्रायो बन्धः॥६८॥
Tasminsatatamavadhānaṁ dātumasāmarthyābhiprāyo bandhaḥ||68||
Esclavitud (bandhaḥ) significa la incapacidad (asāmarthya-abhiprāyaḥ) de mantenerse enfocado (avadhānam dātum) en Él (tasmin) constantemente (satatam).
Esclavitud significa la incapacidad de mantenerse enfocado en Él constantemente. - साधनायामध्यात्ममार्गे सहसोद्गमिष्यन्ति सिद्धयः॥६९॥
Sādhanāyāmadhyātmamārge sahasodgamiṣyanti siddhayaḥ||69||
Durante la sādhanā (sādhanāyām) (o) camino espiritual (adhyātma-mārge), los poderes sobrenaturales (siddhayaḥ) aparecerán (udgamiṣyanti) de repente (sahasā).
Durante la sādhanā o camino espiritual, los poderes sobrenaturales aparecerán de repente. - तेन तादृक्सिद्धयः सर्वास्त्यक्तव्या यतस्तं पातयेयुस्ताः॥७०॥
Tena tādṛksiddhayaḥ sarvāstyaktavyā yatastaṁ pātayeyustāḥ||70||
Uno debe abandonar (tena… tyaktavyāḥ) todos (sarvāḥ) esos poderes sobrenaturales (tādṛk-siddhayaḥ) pues (yatas) podrían producir la propia caída (tam pātayeyuḥ tāḥ).
Uno debe abandonar todos esos poderes sobrenaturales pues podrían producir la propia caída. - तस्मिन्सततमवधानं दातुं सामर्थ्यात्मकबन्धशून्यत्वाभिप्राया मुक्तिः॥७१॥
Tasminsatatamavadhānaṁ dātuṁ sāmarthyātmakabandhaśūnyatvābhiprāyā muktiḥ||71||
Liberación (muktiḥ) quiere decir (abhiprāyā) ausencia de (śūnyatva) esclavitud (bandha) o la capacidad (sāmarthya-ātmaka) de mantenerse enfocado (avadhānam dātum) en Él (tasmin) constantemente (satatam).
Liberación quiere decir ausencia de esclavitud o la capacidad de mantenerse enfocado en Él constantemente. - स्वशक्तीनां विस्तार इति मुक्तेर्निर्वचनान्तरम्॥७२॥
Svaśaktīnāṁ vistāra iti mukternirvacanāntaram||72||
Otra (antaram) definición (nirvacana) de Liberación (mukteḥ) (es) ‘expansión (vistāraḥ) de los propios Poderes (sva-śaktīnām… iti)‘.
Otra definición de Liberación es ‘expansión de los propios Poderes’. - सङ्कोचे यावत्स्वयं वर्तते तावदतिसङ्कुचितशक्तिः सोऽर्थात्तस्मिन्सततावधानं दानेऽसमर्थत्वं विद्यते॥७३॥
Saṅkoce yāvatsvayaṁ vartate tāvadatisaṅkucitaśaktiḥ so’rthāttasminsatatāvadhānaṁ dāne’samarthatvaṁ vidyate||73||
Mientras (yāvat) uno viva (svayam vartate) en limitación (saṅkoce), sus propios Poderes están pesadamente contraídos (tāvat ati-saṅkucita-śaktiḥ saḥ), lo cual implica (arthāt… vidyate) un estado de incapacidad (asamarthatvam) con referencia a mantenerse siempre enfocado (satata-avadhānaṁ dāne) en Él (tasmin).
Mientras uno viva en limitación, sus propios Poderes están pesadamente contraídos, lo cual implica un estado de incapacidad con referencia a mantenerse siempre enfocado en Él. - सद्यः कृतो मुक्तिप्रसरोऽतिसङ्कोचात्तु तं स्वयं चिरस्थिततयानुभवति॥७४॥
Sadyaḥ kṛto muktiprasaro’tisaṅkocāttu taṁ svayaṁ cirasthitatayānubhavati||74||
El proceso (prasaraḥ) de Liberación (mukti) se lleva a cabo (kṛtaḥ) de una sola vez (sadyas), pero (tu) debido a la pesada limitación (ati-saṅkocāt), uno lo experimenta (tam svayam… anubhavati) como si durase mucho tiempo (cira-sthitatayā).
El proceso de Liberación se lleva a cabo de una sola vez, pero debido a la pesada limitación, uno lo experimenta como si durase mucho tiempo. - यदा स्वयमन्ततो मुक्तो भवति तदा स कदाचित्केनचिदनुपहततया स्वात्मानमनुभवति यन्निरर्गलचमत्कारमुत्पादयति॥७५॥
Yadā svayamantato mukto bhavati tadā sa kadācitkenacidanupahatatayā svātmānamanubhavati yannirargalacamatkāramutpādayati||75||
Cuando (yadā) uno se vuelve (svayam… bhavati) finalmente (antatas) liberado (muktaḥ), experimenta (tadā saḥ… anubhavati) que su propio Ser –Paramaśiva– (sva-ātmānam) no fue nunca afectado por nada (kadācid kenacid anupahatatayā), lo cual (yad) genera (utpādayati) un asombro abrumador (nirargala-camatkāram).
Cuando uno se vuelve finalmente liberado, experimenta que su propio Ser (Paramaśiva) no fue nunca afectado por nada, lo cual genera un asombro abrumador. - यदा स्वयमन्ततो मुक्तो भवति तदा स नित्यमुक्ततयात्मानमनुभवति॥७६॥
Yadā svayamantato mukto bhavati tadā sa nityamuktatayātmānamanubhavati||76||
Cuando (yadā) uno se vuelve (svayam… bhavati) finalmente (antatas) liberado (muktaḥ), experimenta (tadā saḥ… anubhavati) que estuvo siempre liberado (nitya-muktatayā ātmānam).
Cuando uno se vuelve finalmente liberado, experimenta que estuvo siempre liberado. - मुक्त्यां तद्विभवस्य विपुलानुभवस्य हेतोः स्वयं स्वस्थूलशरीरात्परिहातुं शक्नुयात्॥७७॥
Muktyāṁ tadvibhavasya vipulānubhavasya hetoḥ svayaṁ svasthūlaśarīrātparihātuṁ śaknuyāt||77||
Durante la Liberación (muktyām), uno podría (svayam… śaknuyāt) perder (parihātum) su (sva) cuerpo físico (sthūla-śarīrāt) a causa de (hetoḥ) la masiva Experiencia (vipula-anubhavasya) de Su Gloria (tad-vibhavasya).
Durante la Liberación, uno podría perder su cuerpo físico a causa de la masiva Experiencia de Su Gloria. - यदि शरीरमतिजीवेत्तर्हि स स्वयं जीवन्मुक्त इत्युदाह्रियेत॥७८॥
Yadi śarīramatijīvettarhi sa svayaṁ jīvanmukta ityudāhriyeta||78||
Si (yadi) el cuerpo (śarīram) sobrevive (atijīvet), a uno (tarhi saḥ svayam) se lo llama (udāhriyeta) Jīvanmukta o liberado en vida (jīvat-muktaḥ iti).
Si el cuerpo sobrevive, a uno se lo llama Jīvanmukta o liberado en vida. - यदि शरीरं म्रियेत तर्हि स स्वयं विदेहमुक्त इत्याख्यायेत॥७९॥
Yadi śarīraṁ mriyeta tarhi sa svayaṁ videhamukta ityākhyāyeta||79||
Si (yadi) el cuerpo (śarīram) muere (mriyeta), a uno (tarhi saḥ svayam) se lo llama (ākhyāyeta) Videhamukta o liberado tras dejar el cuerpo –o sea, después de que el cuerpo muere– (videha-muktaḥ iti).
Si el cuerpo muere, a uno se lo llama Videhamukta o liberado tras dejar el cuerpo (o sea, después de que el cuerpo muere). - धृतशरीरस्य विमुक्तजनस्य च त्यक्तशरीरस्य मोक्षितजनस्य चायं विशेषो मुक्तिं लभमानं तज्जनं निरीक्षमाणैः केवलमुपलभ्यते॥८०॥
Dhṛtaśarīrasya vimuktajanasya ca tyaktaśarīrasya mokṣitajanasya cāyaṁ viśeṣo muktiṁ labhamānaṁ tajjanaṁ nirīkṣamāṇaiḥ kevalamupalabhyate||80||
A esta (ayam) diferencia (viśeṣaḥ) entre una persona liberada (vimukta-janasya) que retiene el cuerpo (dhṛta-śarīrasya) y (ca… ca) una –lit. una persona liberada– (mokṣita-janasya) que deja el cuerpo (tyakta-śarīrasya) sólo la perciben (kevalam upalabhyate) los que están observando (nirīkṣamāṇaiḥ) a esa persona (tad-janam) mientras logra (labhamānam) Liberación (muktim).
A esta diferencia entre una persona liberada que retiene el cuerpo y una que deja el cuerpo sólo la perciben los que están observando a esa persona mientras logra Liberación. - मुक्तेः पश्चाद्यद्यदीदृङ्निर्मुक्तजन इच्छति तत्तत्स कर्तुं कल्पः॥८१॥
Mukteḥ paścādyadyadīdṛṅnirmuktajana icchati tattatsa kartuṁ kalpaḥ||81||
Después de (paścāt) la Liberación (mukteḥ), tal persona libre (īdṛk-nirmukta-janaḥ) puede (kalpaḥ) hacer (kartum) cualquier cosa que desee (yad yad… icchati… tad tad saḥ).
Después de la Liberación, tal persona libre puede hacer cualquier cosa que desee. - प्रारब्धकर्म विहाय विमुक्तजनोऽनन्यकर्मः॥८२॥
Prārabdhakarma vihāya vimuktajano’nanyakarmaḥ||82||
Aparte del prārabdhakarma –el karma que ya ha comenzado a dar frutos– (prārabdha-karma vihāya), la persona liberada (vimukta-janaḥ) no tiene ningún otro karma (an-anya-karmaḥ).
Aparte del prārabdhakarma (el karma que ya ha comenzado a dar frutos), la persona liberada no tiene ningún otro karma. - तस्मात्स यत्किञ्चित्कर्म करणे शक्नोति न तु कदाचित्तत्कर्मविषयं शुभफलमितरद्वादत्ते॥८३॥
Tasmātsa yatkiñcitkarma karaṇe śaknoti na tu kadācittatkarmaviṣayaṁ śubhaphalamitaradvādatte||83||
Por lo tanto (tasmāt), puede (saḥ… śaknoti) hacer (karaṇe) cualquier (yad kiñcid) acción (karma) y nunca (na tu kadācid) recibe (ādatte) el fruto bueno o malo (śubha-phalam itarat vā) proveniente de (viṣayam) esa (tad) acción (karma).
Por lo tanto, puede hacer cualquier acción y nunca recibe el fruto bueno o malo proveniente de esa acción. - तेन यद्यपि नान्यत्किञ्चित्कर्तव्यं तथापि स सोत्साहमन्यजनोत्कर्षपरः सर्वदा॥८४॥
Tena yadyapi nānyatkiñcitkartavyaṁ tathāpi sa sotsāhamanyajanotkarṣaparaḥ sarvadā||84||
No hay nada más para que él haga (tena yadi api na anyat kiñcid kartavyam), y aún así (tathā api) él (saḥ) está siempre activamente ocupado (sotsāham… paraḥ sarvadā) en elevar (utkarṣa) a otras (anya) personas (jana).
No hay nada más para que él haga, y aún así él está siempre activamente ocupado en elevar a otras personas. - स समाप्तात्मोपलब्धिरूपमानुषसत्तार्थः॥८५॥
Sa samāptātmopalabdhirūpamānuṣasattārthaḥ||85||
Él (saḥ) ha cumplido la Meta de la existencia humana, a saber, darse cuenta del Ser (samāpta-ātma-upalabdhi-rūpa-mānuṣa-sattā-arthaḥ).
Él ha cumplido la Meta de la existencia humana, a saber, darse cuenta del Ser. - यदुपलब्धमहेश्वरैकत्वः स तन्निष्प्रयोजनान्यजन्मा॥८६॥
Yadupalabdhamaheśvaraikatvaḥ sa tanniṣprayojanānyajanmā||86||
Porque (yad) se ha dado cuenta de su unidad con el Gran Señor –Paramaśiva– (upalabdha-mahā-īśvara-ekatvaḥ saḥ), para él no existe la necesidad de otro nacimiento (tad niṣprayojana-anya-janmā).
Porque se ha dado cuenta de su unidad con el Gran Señor (Paramaśiva), para él no existe la necesidad de otro nacimiento. - गुरुतां वाध्यात्मकवितां वा यत्किञ्चनभावितां वा तज्जनो गन्तुं क्षमः स पुनर्नित्यं परोत्कर्षासक्तः॥८७॥
Gurutāṁ vādhyātmakavitāṁ vā yatkiñcanabhāvitāṁ vā tajjano gantuṁ kṣamaḥ sa punarnityaṁ parotkarṣāsaktaḥ||87||
Esa (tad) persona (janaḥ) puede (kṣamaḥ) volverse (gantum) un Guru (gurutām), un poeta espiritual (adhyātma-kavitām) o (vā… vā… vā) cualquier otra cosa (yad kiñcana-bhāvitām), pero (punar) ella (saḥ) está todo el tiempo con la mirada puesta en (nityaṁ… āsaktaḥ) elevar (utkarṣa) otros (para).
Esa persona puede volverse un Guru, un poeta espiritual o cualquier otra cosa, pero ella está todo el tiempo con la mirada puesta en elevar a otros. - यावज्जीवं तज्जनः परमशिवतुल्यः स्थूलदेहसन्निधेर्यथा पूर्वं मयोक्तम्॥८८॥
Yāvajjīvaṁ tajjanaḥ paramaśivatulyaḥ sthūladehasannidheryathā pūrvaṁ mayoktam||88||
Mientras esa persona vive (yāvat-jīvam tad-janaḥ), ella es exactamente como (tulyaḥ) Paramaśiva (parama-śiva) a causa de la presencia (sannidheḥ) del cuerpo físico (sthūla-deha), como (yathā) mencioné (mayā uktam) antes (pūrvam).
Mientras esa persona vive, ella es exactamente como Paramaśiva a causa de la presencia del cuerpo físico, como mencioné previamente. - स्वदेहपाते स परमशिवविलीनः स्थूलदेहाभावाच्च निःशेषेण तद्भूयत्वं प्राप्तः॥८९॥
Svadehapāte sa paramaśivavilīnaḥ sthūladehābhāvācca niḥśeṣeṇa tadbhūyatvaṁ prāptaḥ||89||
Cuando su cuerpo cae (sva-deha-pāte), él (saḥ) se funde en Paramaśiva (parama-śiva-vilīnaḥ) y (ca) se convierte totalmente en Él (niḥśeṣeṇa tad-bhūyatvaṁ prāptaḥ) debido a la ausencia (abhāvāt) del cuerpo físico (sthūla-deha).
Cuando su cuerpo cae, se funde en Paramaśiva y se convierte totalmente en Él debido a la ausencia del cuerpo físico. - विमुक्तजनदिव्यज्ञानमूलो न तु बद्धजनपरिमितज्ञानमूलो मुक्तिमार्गोऽयं परभैर्वयोगो नाम॥९०॥
Vimuktajanadivyajñānamūlo na tu baddhajanaparimitajñānamūlo muktimārgo’yaṁ parabhairvayogo nāma||90||
Esta (ayam) vía (mārgaḥ) de Liberación (mukti) denominada (nāma) Parabhairavayoga (parabhairavayogaḥ) está enraizada en (mūlaḥ… mūlaḥ) el Conocimiento (jñāna) divino (divya) de la persona (jana) liberada (vimukta) y no (na tu) en el conocimiento limitado (parimita-jñāna) de una persona (jana) en esclavitud (baddha).
Esta vía de Liberación denominada Parabhairavayoga está enraizada en el Conocimiento divino de la persona liberada y no en el conocimiento limitado de una persona en esclavitud. - सङ्कोचवर्तिनो जनस्याखिलं ज्ञानं तस्य तीव्रतरबन्धत्वं यातम्॥९१॥
Saṅkocavartino janasyākhilaṁ jñānaṁ tasya tīvratarabandhatvaṁ yātam||91||
Todo (akhilam) el conocimiento (jñānam) de la persona (janasya) que vive (vartinaḥ) en la limitación (saṅkoca) se vuelve más esclavitud (tīvratara-bandhatvam yātam) para ella (tasya).
Todo el conocimiento de la persona que vive en la limitación se vuelve más esclavitud para ella. - विमुक्तजनस्य ज्ञानं परेषां स्वातन्त्र्यप्रभवतां गतम्॥९२॥
Vimuktajanasya jñānaṁ pareṣāṁ svātantryaprabhavatāṁ gatam||92||
El Conocimiento (jñānam) de la persona liberada (vimukta-janasya) se torna fuente (prabhavatām gatam) de Libertad (svātantrya) para otros (pareṣām).
El Conocimiento de la persona liberada se torna fuente de Libertad para otros.
A través de esta lista de 92 principios he echado firmes cimientos para el flamante Parabhairavayoga. Que las mentes de los que buscan la Verdad mediten en mis simples enseñanzas enunciadas aquí. ¡Que todo esto sea por el bienestar de todos!
¡Om̐ namaḥ śivāya!